ماهور
telegram.me/mahouur
به ما بپیوندید.
این یک خورشید گرفتگی نیست. این تصویری شلوغ از ماه ها و حلقه های زحل است.جسم بزرگ مدور در مرکز تصویر تیتان، بزرگترین قمر زحل و یکی از جذاب ترین اشیاء در کل منظومه شمسی است. نقطه تیره در مرکز بخش عمده جامد ماه است. حلقه روشن در اطراف مه و گاز ،جو تیتان، است که نور خورشید به دوربین فضاپیمای کاسینی را منعکس کرده است. برش افقی از لبه در سراسر تصویر حلقه های زحل، را نشان می دهد. در سمت راست پایین تر از تیتان انسلادوس، قمر کوچک زحل است.
ستاره دنباله دار یک جسم سماوی کوچک یخی است که در مداری به دور خورشید می گردد و از یک هسته ( جامد ، یخی ، گاز و غبار ) و هاله گازی ( بخار آب ، دی اکسیدکربن و دیگر گازها ) و یک دنباله طویل ( متشکل از غبار و گازهای یونیزه ) تشکیل شده است . وقتی که ستاره دنباله دار به خورشید نزدیک می شود . دنباله آن تغییر می کند ، دنباله آن به دلیل باد خورشیدی دورتر از خورشید قرار می گیرد . طول دنباله می تواند تا ۲۵۰ میلیون کیلومتر بر سد و بیشتر از آنچه است که ما می توانیم ببینیم ، ستاره دنباله دار در مدارهای شدیداً مختلف المرکز خود فقط وقتی که نزدیک خورشید است قابل مشاهده است.
به گزارش نجوم، به نقل از خبرگزاری رویترز، کشورهای عضو اِسا (ESA سرواژه European Space Agency) بودجه ۴۵۰ میلیون یورویی (معادل ۱۵ هزار میلیارد ریال) جدیدی را، با وجود شکست مأموریت اخیر سطحنشین این پروژه در اواخر مهرماه امسال، تصویب کردند. این بودجه در نشست ۱۲ آذر ماه، با شرکت تمام ۲۲ عضو این سازمان، تصویب شد.
مقامات شرکت ویرجین گلکتیک (Virgin Galactic) روز سیزدهم آذر اعلام کردند فضاپیمای جدید این شرکت، نخستین پروازِ بدون موتور خود را با موفقیت به انجام رسانده است. این پیروزی پس از سقوط مرگبار نمونۀ قبلی این فضاپیما که دو سال پیش رخ داد، گامی مهم برای این شرکت خصوصی به شمار میرود.
این روزها ناسا نامی فراتر از یک اسم ساده برای یک سازمان فضایی جهانی است. ناسا به نماد و نشانه ای از پیشرف علمی بشر تبدیل شده است. جمعی از بهترین نیروهای علمی، فنی، مهندسی و مدیریتی جهان در سازمانی به نام ناسا گرد آمده اند تا برنامه های پیشرفت انسان در بیرون از خانه را سامان دهند و در عین حال زندگی بهتری برای ما این جا، روی زمین، به وجود آورند. با شنیدن نام ناسا بسیاری یاد فضانوردانی می افتند که در مدار زمین یا فراسوی آن مشغول فعالیت اند یا گروه هایی از دانشمندان که ردپای حیات را در دیگر نقاط سیاره ما جست و جو می کنند.
روز 28 دسامبر مصادف با سالروز فوت هرمان جولیوس اوبرت، یکی از پیشگامان و تئوریسینهای بزرگ تاریخ عصر فضا است که میتوان او را یکی از پایهگذاران ایده جدایش در موشکها و پرتابگرهای چند مرحلهای دانست. او به همراه تسیلکوفسکی و گدارد آمریکایی پدران دانش و مهندسی موشکهای پرتابگر به حساب میآیند.